Karty jednorazowe w szyfrowaniu - ostatniastacja.pl
Menu główne:
Varia
Szyfrowanie: Karty Jednorazowego Użytku
(2022-12-28).
Interesują Cię materiały Stacji? Chcesz więcej,
Proszę o wsparcie projektu i symboliczną kawę ;)
OTP dziś bardziej kojarzy nam się z hasłem jednorazowym (One Time Password), niż kartami jednorazowego użytku (One Time Pads), w obu wypadkach jednak jednorazowość ma za zadanie zwiększyć bezpieczeństwo. Jest to chyba jedyny szyfr, którego nie da się załamać, a zarazem element umożliwiający funkcjonowanie stacji numerycznych.
Każda tablica numeryczna używana jest tylko raz, a kto używa częściej (historia zna takie przypadki) ryzykuje, szczególnie gdy istnieje ryzyko, że przeciwnik pozyskał bloczek, lub meldunki.
Załączona fotografia pokazuje przykładowy bloczek tablic jednorazowych, żeby było wiadomo o co chodzi. Żółta kartka to słownik, na ich przykładzie omówię metodę.
Oczywiście tego typu narzędzia można z powodzeniem wykorzystywać także działając w sektorze prywatnym, o ile znajduje to uzasadnienie. Przy przygotowaniu takiego bloczku najlepiej wykorzystać generator liczb losowych, w którym można zadać pominięcie dubli, można w tym celu wykorzystać także popularnego excela.
Liczby dobieramy losowo aby uniknąć tendencyjności lub wzorca.
W przypadku tego rozwiązania, zawsze istnieją dwa egzemplarze - jeden należy do Stacji, drugi do oficera lub źródła operującego w terenie. Dostęp do wzorca Stacji powinien być maksymalnie ograniczony, w warunkach idealnych jest to tylko szyfrant. Bloczek jest łatwopalny, a nad to bardzo często przechowywany w łatwopalnym futerale lub portfeliku, które umożliwiają błyskawiczne zniszczenie kompromatu, gdyby zaistniała taka konieczność.
Uwaga: Dodatkowo, na wypadek incydentu związanego z przejęciem materiału i operatora przez przeciwnika, ustalany jest dodatkowy znak/sygnał, np. potwierdzający nadawcę bezpiecznego lub spalonego, inną metodą jest dodawanie ustalonych znaczników (np. daje vs przekazuje, dokumenty w surowym kodzie różnie kodowane np. 390 bezpieczne lub 395 zagrożone (jak na naszym żółtym kartoniku-słowniku) itp. Metoda musi być jasna i ustalona, jej cel to umożliwienie zorientowania się czy źródło nadaje pod dyktando przeciwnika, a co w związku z tym podjąć adekwatne działania.
Istnieją różne techniki, surowego kodowania wiadomości. Można w tym celu użyć jakiejś bardzo popularnej książki lub słownika (sposób jest prosty: pierwsze cyfry to strona, kolejne wiersz, kolejne słowo), można też posłużyć się „kartonikiem-słownikiem”, dla bezpieczeństwa, taki słownik powinien być wiarygodnie zalegendowany.
W naszym przykładzie wiadomość, którą chcemy nadać wygląda tak:
"Kontat z przyjacielem grudzień 30, o dwunastej, w kawiarni Beyrouth Cafe, przekaże broń i dokumenty"
bazując na słowniku uzyskamy:
„Kontakt z przyjaciel grudzień trzy zero czas południe punkt żółty mapa on dać broń plus dokumenty”
Etap I – kodowanie do stanu surowego
Bazując na slowniku (tabelka wyżej), nasza wiadomość będzie miała postać:
323 319 328 383 344 351 389 353 338 357 340 302 325 331 361 390
Po przygotowaniu stanu surowego do kodowania właściwego bedzie wyglądała:
32331 93283 88344 35138 93533 38357 34030 23253 31361
Etap 2 – kodowanie właściwe
Dobieramy pozycję z bloczka, która używana jest do zakodowania wiadomości. Kodowanie odbywa się poprzez odejmowanie od wartości z bloczka, wartości surowej, przez co uzyskujemy wiadomość do nadania.
Nasz arkusz kodowy wygląda tak:
A nasze działania:
| Stan surowy | 32331 93283 88344 35138 93533 38357 34030 23253 31361 |
| Bloczek | 10370 89621 14722 10993 26601 74937 38235 74287 96071 |
| Rezultat | 21961 03662 73622 24145 66932 -36616 -04205 -51034 -64710 |
Etap 3: Finalizacja
Do wiadomości dodajemy kod określający właściwy arkusz bloczka, w naszym wypadku będzie to:
05 co identyfikuje piaty bloczek kodów
17 co identyfikuje arkusz zbioru
8 co identyfikuje wiersz arkusza
Reguła jest prosta grupa szyfrowa obejmuje 99 bloczków, każdy do 99 arkuszy, każdy po 9 wierszy - stąd wiadomy jest układ, pozwalający od strony nadawcy zgłosić ciąg kodowy, od strony odbiorcy ustalić które źródło lub oficer prowadzi transmisję i jakim kluczem się posługuje: 05 17 8 -> 05173
Wiadomość przyjmuje postać:
05173 21961 03662 73622 24145 66932 -36616 -04205 -51034 -64710
Wiadomość może zostać przekazana do kontenera, poprzez bpm, nadana radiem, lub podana w inny sposób.
Odkodowanie jest proste:
ustalamy bloczek->ustalamy stronę->ustalamy wiersz->dodajemy liczby z wiersza w bloczku do liczb w wiadomości -> ustalamy treść w oparciu o tożsamy słownik kodowy.
I tyle, załączam małą próbkę, jak brzmią podobne nadania na stacjach numerycznych [KLIK]
Melodyjka transmitowana o okreslonej porze ulatwia odbiorcy dostrojenie się (ułatwia ustalenie pasma), na początu podana jest informacja dotycząca klucza, później wiadomość - ciągi powtarzane są dwukrotnie aby uniknąć błędu. W przestrzeni radiowej jest sporo takich audycji, zawsze gdzieś jest ktoś kto nasłuchuje.
Acha, ja wiem obecnie są lepsze środki, lepsza technika, rozwiązania genetyczne (mówię o matematyce nie biologii), ale młotek to też stare narzedzie, a mimo to wciąż działa i wciąż nikt z niego nie rezygnuje.
Pod refleksję cytat z całkiem niezłego filmu:
Każdego dnia technologia staje się co raz lepsza. I dobrze. Ale i tak przez większość czasu wszystko czego potrzebujemy to tylko listek gumy, scyzoryk i uśmiech.
Pozdrawiam
Szary